Ψάχνοντας προσωπικότητα (3)

Σε αυτό που θέλω να καταλήξω είναι ότι επηρεαζόμαστε. Ίσως άλλοι πιο πολύ και άλλοι πιο λίγο. Κανείς δε μπορεί να πει ότι δε επηρεάζεται. Ο κοινωνικός περίγυρος είναι αναπόφευκτο να μας επηρεάσει. Εσύ αν ζεις σε ένα νησί χωρίς κανέναν μπορείς να πεις ότι δεν επηρεάζεσαι. Ωχ, όχι. Ούτε εσύ μπορείς. Οι καταστάσεις θα σε επηρεάσουν κι εσένα ώστε να σε αναγκάσουν να συμπεριφερθείς με έναν  τρόπο.
Αυτό που έχει ουσία είναι να έχεις τη δική σου προσωπικότητα. Και για να το καταφέρεις σημασία δεν έχει να μπορείς να μπεις σε ένα κοινωνικό σύνολο και να ακολουθείς το κάθε βήμα χωρίς να χαράξεις μια δική σου πορεία.
Θα πρέπει εκμεταλλευόμενος την επιρροή που σου ασκούν το ίντερνετ, η μουσική, η μόδα και ο κοινωνικός περίγυρος να τα εφαρμόσεις πάνω σου ώστε να σου ταιριάζουν.
Τώρα για να βρεις την προσωπικότητά σου ο δρόμος είναι μακρύς. Και για να το καταφέρεις καλό είναι να δοκιμάσεις και να ρισκάρεις. Θα καταλάβεις τι σου ταιριάζει όχι όταν ευχαριστείς τον κόσμο, αλλά όταν ευχαριστείς τον εαυτό σου.
Το ταξίδι για την προσωπικότητα σε θέλει όσο το δυνατόν πιο σκεπτικό. 

Ψάχνοντας προσωπικότητα (2)

Μέσα σε αυτή την κατάσταση της επαφής με κόσμο  και πληροφορίες διαμορφώνει ο κάθε ένας από εμάς μια διαφορετική οπτική. Μια άποψη που γεννιέται, μια επιρροή που είναι αναμενόμενη και μερικές σκέψεις ίσως από κάποιον που δε μένει στην επιφανειακή αυτή πλευρά των πραγμάτων.
Μόδες έρχονται, της ενστερνίζονται χωρίς δεύτερη σκέψη. Ίσως τους κάνει να αισθάνονται πως έτσι είναι πιο κοντά στους συνομήλικους και τους ενώνει σαν μια κάστα που ξεχωρίζει από κάποιον άλλο. Δε θα ξεχάσω την περίοδο που υπήρχε αυτή η μόδα τον emo και των trendy.
Σήμερα πλέον, έχει εξαφανιστεί παντελώς αυτή η μόδα και ήρθαν στη θέση της άλλες.
Τα μικρά παιδιά αντιγράφουν σύγχρονα μουσικά είδωλα. Είναι "πολύ κουλ" να ντύνεσαι σαν και αυτούς. Κλέβεις λίγο ίσως απ τη δόξα τους. Νιώθεις ότι είσαι κάποιος.
Άλλοτε πιο λίγο, άλλοτε πιο πολύ, η επιρροή στη διαμόρφωση μια προσωπικότητας είναι φανερή.
Η φρέσκια σχετικά μόδα των hipster είναι άλλο ένα τέτοιο παράδειγμα μόδας. Προσωπικά δε την βρίσκω και πολύ κακή μιας και ευνοεί την κουλτούρα και την παραπάνω σκέψη. Το ¨λίγο από παλιά" στυλ είναι πολύ όμορφο και σε κάνει να ζεις κάτι το οποίο δεν έζησες ποτέ. Κάποτε όμως βαριέσαι να βλέπεις όλο το κόσμο με ένα καρό πουκάμισο και τεράστια γυαλιά. Κάποτε βαριέσαι να μη μπορείς να βρεις κάτι μοναδικό σε έναν άνθρωπο.

Ψάχνοντας προσωπικότητα (1)

Καθημερινά δεχόμαστε τόσες επιρροές, ειδικά σε μια εποχή τέτοια που οι πληροφορία διακατέχει η μία την άλλη και που οι μόδες ακαριαία αλλάζουν. Είναι ένα γεγονός.
Σε μια κοινωνία που η επικοινωνία πλέον επικεντρώνεται ίσως στον κόσμο του ίντερνετ, της εκ δια μέσου επικοινωνίας, της ταχύτητας και της έλλειψης προσωπικού χρόνου συνάμα με την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση που ο καθένας επιδιώκει.
Μέσα σε αυτή τη κοινωνία ζω κι εγώ. Αναπτύσσω κοινωνικές επαφές στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στα διάφορα φροντιστήρια... Αλλά τον ελεύθερο χρόνο μου τον ξόδευα σε ατελείωτες ώρες σερφαρίσματος το οποίο εδώ και κάποιους μήνες προσπαθώ να περιορίσω.
Η επίδραση του διαδικτύου στους νεότερους είναι άμεσα εμφανής. Μαθαίνουμε τα πάντα πλέον από αυτό και έχουμε τόσες πληροφορίες ώστε να μη μπορούμε να τις διαχειριστούμε όλες.
Καθημερινά, κάνοντας αρκετές διαδρομές με λεωφορεία, μετρό και τραίνα παρατηρώ τον κόσμο. Είναι σχεδόν όλοι τους με ένα κινητό στο χέρι. -Αν με ρωτήσεις το παραδέχομαι ότι κι εγώ ένα τεράστιο δέσιμο με το κινητό μου.- Πλέον λοιπόν το βλέπω και στους άλλους αυτό. Με ένα smartphone στο χέρι και την οθόνη να γεμίζει πίξελ μιας "εικονικής" ζωής, που μόνο εικονική δε τη λες στις μέρες μας. Ένα facebook γεμάτο φίλους φίλων και αγνώστους που μοιράζεσαι πράγματα και σκέψεις σου. Ένα twitter που διαβάζει ότι γίνεται τη στιγμή που γίνεται -ακόμη και αν αυτό είναι η επιτυχία της μακαρονάδας μιας σημερινής κοπέλας-. Ένα foursquare που σου δείχνει τα άτομα τα οποία μοιράζεσαι τα πάντα που βρίσκονται, τι κάνουν, πόσο απέχετε κτλ. Ένα instagram γεμάτο φωτογραφίες από ίσως κάποιους καλλιτέχνες νέας γενιάς ή μερικές αστείες καθημερινές και πετυχημένες ατάκες σε κάποιο 9gag. Ακόμη μια προσιτή και νεανική μόδα και λίγος ρομαντισμός σε μερικές κινούμενες φωτογραφίες στο tumbrl. Ένα blog γεμάτο σκέψεις που ίσως δεν αφορούν κανέναν και ίσως αφορούν πολλούς. Ένα youtube γαμάτο εκφραστική μουσική και άπειρα ποσταρίσματα των αγαπημένων τραγουδιών που σε εκφράζουν.
Αυτή είναι η σύγχρονη ζωή. Και είτε πολύ, είτε λίγο, αποτελεί κομμάτι και της δικής σου καθημερινότητας.

Χωρισμός

Ήτανε στιγμές που με μισούσες
κι άλλες που 'λεγες πως μ' αγαπούσες.
Ήτανε στιγμές που σε ζητούσα
κι άλλες που απλά σε συγχωρούσα.
Ήτανε μαρτύριο για εμάς, τώρα γκρίζος και κενός καμβάς.

Δε θα είμαι τώρα όπως πρώτα,
δε θα σου χτυπώ εγώ την πόρτα.
Τώρα είναι απλά επιλογή σου,
άδεια σκέψη μοιάζει η σιωπή σου.

Το κρεβάτι δε χωρά τους δυο μας,
έφυγε και ο ρομαντισμός μας.
Η κουζίνα άμα μας μιλούσε,
τους καβγάδες μόνο θα ηχούσε.

Τα σεντόνια μας τα ξέρουν όλα,
κάθε σκέψη έχουν για εικόνα


Κάδρα και μελαγχολιές,
οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες,
θέλουν να μας δείξουνε το χθες,
και τα σ' αγαπώ που εκεί μου λες.



Τώρα πια δε με κοιτάς στα μάτια,
φεύγω, βάζω μία ροζ γραβάτα,
που εσύ μου 'χες χαρίσει
και την πόρτα πια έχω ανοίξει.

Σε φιλάω, τρέμω, σταβρωτά
και μου λες: "να περνάς καλά"
Σε κοιτάω τώρα μες τα μάτια
και σου λέω ένα "αντίο" για πάντα.

Φθινόπωρο

Έφυγε το καλοκαίρι. Μια νέα αρχή εμφανίστηκε στο κινητό μου. Έλεγε 1-09-2012.
Θυμάμαι είχα πει πως θα γεμίσω μπαταρίες για αυτή τη χρονιά. Το έκανα. Το καλοκαίρι ήταν μια όμορφη και απολαυστική ξεκούραση από μια πίεση που αν δεν εξάτμιζε σιγά σιγά ίσως θα βρισκόταν ο κόσμος μου πλημμυρισμένος από ένα τσουνάμι που θα 'χε προκληθεί.

Κάθε Σεπτέμβριος είναι μια κατάθλιψη επιστροφής στην καθημερινότητα, αλλά αυτό είναι που ίσως απολαμβάνουμε περισσότερο. Άλλωστε αυτές οι χαζές στιγμές είναι που κάνουν τη διαφορά και όχι οι "Σπέσιαλ" ημέρες που αν ήταν πιο πυκνές θα ήταν τόσο βαρετές.

Κάθε Σεπτέμβριος φέρνει τον αέρα της αισιοδοξίας. Μια αναγέννηση. Καθώς βλέπεις τα νεκρά φύλλα να τριγυρίζουν στους δρόμους ελεύθερα και να δημιουργούν ένα τόσο περίεργα όμορφο τοπίο, σκέφτεσαι πόσο όμορφα είναι πλασμένα όλα. Κάτι σαν φυσικά κομφετί πέφτουν από πάνω σου την ώρα που πας μια βόλτα με τους φίλους σου, την ώρα που φιλάς κάποιον, την ώρα που κλαις για μια αποτυχία ή την ώρα που βγαίνεις χαρούμενος επειδή πέρασες ένα μάθημα.

Κάθε Σεπτέμβριος σε προετοιμάζει για τον υπόλοιπο χρόνο.
Κάθε Σεπτέμβριος είναι η αρχή που ήθελες να κάνεις, ότι κι αν είναι αυτό.
Κάθε Σεπτέμβριος σε βρίσκει με ένα λίγο πιο διαφορετικό εαυτό σου.
Κάθε Σεπτέμβριος σε φέρνει σε επαφή ομαλά με την καθημερινότητα.
Κάθε Σεπτέμβριος είναι εκεί να σε αφυπνίζει.
Κάθε Σεπτέμβριος είναι η αρχή του φθινοπώρου.

Κάθε Φθινόπωρο σου δίνει την ευκαιρία να αρχίσεις κάτι καινούργιο. Μη τη χαραμίσεις.