10 μήνες στο twitter. (Μέρος Δεύτερο - Ράτσες)

Μιας και λοιπόν γνωρίσαμε τα βασικά δομικά συστατικά ας μιλήσουμε για αυτό.
Τους τελευταίους μήνες μπορώ να πω πως η ελληνική κοινότητα του twitter μεγαλώνει με γεωμετρική πρόοδο. Κουνελομάνα λοιπόν.
Οπότε πλέον έχουν διαμορφωθεί ορισμένοι τύποι ανθρώπων σε αυτό.
Ας ξεκινήσουμε να μιλάμε για μερικούς.

Το βαθύ twitter. Είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία ατόμων. Έχει γίνει πολύς λόγος για αυτούς και συνεχίζει να απασχολεί. Βαθύ twitter θα μπορούσα να πω πως είναι συνήθως άτομα που δεν έχουν δικό τους άβαταρ (φωτογραφία προφίλ). Ο αριθμός των follower τους είναι υπερβολικά μεγαλύτερος απ ότι αυτός των following. Σπάνια απαντούν στα mention που θα τους κάνεις. Ίσως λίγο σνομπ. Ίσως λίγο αντικοινωνικοί. Ίσως λίγο σπαστικοί. Ίσως λίγο όλα μαζί.
Facebook=Twitter. Αυτή η κατηγορία βρίσκει κοινά τα δύο αυτά social network. Έχει πολλές καταβολές από την εποχή του hi5.
Greeklish. To twitter είναι ένα μέρος που σε μαθαίνει να σέβεσαι την γλώσσα σου και να γράφεις καθαρά Ελληνικά. Μερικοί δεν πρόκειται ποτέ να υπακούσουν στον άγραφο αυτόν κανόνα.
No lifers. Η ζωή τους είναι επικίνδυνα βαρετή.  Το να κοιτάς "χιόνια" στην τηλεόραση ίσως είναι πιο extreme. Θα τους δεις ή κολλημένους στο λάπτοπ ή με ένα iphone να βιάζεται από την αφή του όλη μέρα.
GreekLovers. To γκρικ καμάκι ζωντανά και απευθείας στις οθόνες σας. Δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο. Αναγκάζεσαι δημόσια να βλέπεις ποιος την πέφτει σε ποιόν. Προσωπικά έχουμε καταλάβει πολλά ζευγαράκια και one-night-stand σας.
Tichukana+pineis. Δεν έχουν tweets με σκέψεις. Θα δεις το προφίλ τους γεμάτο: "Ρίξτε μια ματιά σε αυτό το βίντεο -- Πάνος Κιάμος - Ολοκαίνουργιος".
Ήρθα,Είδα,Έγραψα;. Γιατί αν δεν κάνεις το twitter για να το παρατήσεις χωρίς κανένα tweet, τότε γιατί;

Λίγα από τα είδα που μπορεί να πετύχεις. Τα μάτια σου ανοιχτά. Το twitter παρά το ότι είναι απλό στη χρήση έχει πολύπλοκα και περίεργα μυαλά. 

10 μήνες στο twitter. (Μέρος γνωριμίας)

Είναι πλέον ο εθισμός μου. Λέγεται twitter. Ας το πάρουμε λίγο από την αρχή.
Twitter. Χμμ. Ένα site για του πιο minimal; Κάτι πολύ σοβαρό το οποίο εγώ δεν πλησιάζω; Τι είναι;

Πρώτη φορά το άκουσα κάπου στην τηλεόραση. Ήταν αρχές καλοκαιριού του 2009. Δεν ξέρω πως, αλλά δοκίμασα να φτιάξω ένα λογαριασμό. Τότε σίγουρα δεν λεγόμουν "EliasPage". Δεν καταλάβαινα καν πως λειτουργούσε, δεν μου φαινόταν χρήσιμο σε τίποτα. Με ακολούθησε τυχαία μια κοπέλα από το εξωτερικό. Αλλά και πάλι, δεν! Έτσι και αλλιώς ποια η σημασία ειδικά τότε που δεν είχε σχεδόν κανέναν Έλληνα. Με τον καιρό έφτανα με το ζόρι τους 30 followers.
Followers; Χμμ. Αυτό το είχα ξεκαθαρίσει από την αρχή. Δεν είχα το κόλλημα: "Α, είναι σαν τους φίλους στο facebook?". Άτομα που σε ακολουθούν. Πολύ απλό. Άτομα που θέλουν να βλέπουν στοιχεία που μοιράζεσαι μαζί τους. Άτομα που τους αρέσει (σήμερα δεν είμαι και τόσο σίγουρος), να διαβάζουν τα tweets σου.
Ο περιορισμός των 140 χαρακτήρων;  Φαντάσου να ακολουθείς 500 άτομα. Σκέψου ότι κάθε 20 δευτερόλεπτα μερικές ώρες της μέρας γράφει και κάποιος. Φαντάσου τώρα να έγραφε ο καθένας πολύ μεγαλύτερα κείμενα. Αυτό. Άλλωστε το twitter αυτό που προσφέρει είναι άμεσες και σύντομες πληροφορίες. Το πρόβλημα του μεγέθους λύνεται κοτσάροντας έναν σύνδεσμο με κείμενό σου ρε αγάπη! (τα πουλάκια άλλωστε δεν είναι παρλαπίπες. Ένα τσίου λένε)
Following. Αυτό έχει να κάνει με την δική σου κρίση. Το κουμπί του follow είναι κάτι τόσο εύκολο. Το πατάς και γεμίζεις πληροφορίες από την καθημερινότητα όποιου σε ενδιαφέρει.
Η επικοινωνία δε σταματά να υπάρχει στο twitter. Μπορείς να μιλήσεις με τον οποιοδήποτε δημόσια σε mention είτε προσωπικά σε dm.
Mention. Λειτουργεί όπως και η επισήμανση του facebook. Βάζεις ένα @ μπροστά από το ψευδώνυμο του ατόμου και γράφεις. Επίσης μπορείς να πατήσεις reply σε ένα tweet, ώστε να απαντήσεις.
DM. Άμεσα μηνύματα. Και αυτά με τον περιορισμό των χαρακτήρων. Είναι καλό κάποιες φορές να μη βλέπει ο κόσμος όλα αυτά που θες να πεις.
Hashtags. Αν βάλεις μπροστά από μια λέξη με λατινικούς χαρακτήρες μια δίεση (#) θα δημιουργήσεις ένα χασταγκ. Αυτό συνήθως είναι το θέμα του tweet σου ή κάτι τελείως άσχετο. Μπορείς να παίξεις με αυτά και να δημιουργήσεις κάτι για το οποίο θα μιλάνε όλοι.
Retweet. Ένα εργαλείο που βοηθά να δουν οι δικοί μας followers ένα tweet που έχει κάνει κάποιος άλλος και μας άρεσε. Με λίγα λόγια κάνουμε αναδημοσίευση ενός tweet. Το RT είναι ίσως ο πιο όμορφος τρόπος για να δεις άλλα άτομα που ενδιαφέρεσαι και να τα ακολουθήσεις.
Favorite. Όταν το πατήσεις σε κάποιο tweet αυτομάτως θα τοποθετηθεί στη λίστα των δικών σου αγαπημένων. Έπειτα μπορείς να το χεις για πάντα.

Το twitter μπορείς να το έχεις και στο κινητό σου. Είτε για όλα τα κινητά στο m.twitter.com, είτε από android συσκευή, είτε από iphone & ipad. Έτσι δε σταματάς να βρίσκεσαι σε επικοινωνία και να γράφεις για ότι συμβαίνει στους δρόμους. Αυτή άλλωστε δεν είναι και η ουσία;

Τίτλος; Δε χρειάζεται.

Ήταν χειμώνας, αλλά έμοιαζε περισσότερο με φθινόπωρο. Στο παρκάκι της γειτονιάς μου τα δένδρα είχαν ρίξει τα φύλλα τους κάτω. Ένας σωρός από αυτά ταξίδευαν όπου τα πήγαινε το σιγανό αεράκι. Είχε ξεσπάσει βροχή τη στιγμή εκείνη. Μόλις κατέβηκα από το λεωφορείο να πάω σπίτι. Δεν έβγαλα ομπρέλα. Παρά άκουγα το αγαπημένο μου τραγούδι και έμπαινα σε ρόλο πρωταγωνιστή. Να, σα να ήταν μπροστά μου μια κάμερα (α! και άλλη μία στα αριστερά) να με τραβάνε.
Μακάρι να ήσουν κι εσύ εκεί να μου κρατάς το χέρι και να μην είχε τελειωμό όλο αυτό, σκέφτηκα.

Έφτασα σπίτι. Έβγαλα τα ακουστικά από τα αφτιά μου και ξεκλείδωσα την πόρτα. Πρώτη δουλειά φυσικά να ανοίξω το λάπτοπ. Η μισή μου ζωή από εκεί περνά. Να και τώρα, από εδώ με διαβάζεις. Δεν είναι υπέροχο;
Εν πάση περιπτώσει, νομίζω ξέφυγα από το θέμα.
Θέμα; Μάλλον όχι. Το συγκεκριμένο κείμενο δεν έχει θέμα.
Είναι χαζό, το ξέρω. Μπορεί να σου φαίνεται γελοίο. Εμένα όμως αυτές οι ρομαντικές, μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας στιγμές, με κρατάνε ζωντανό.
Ξέρεις τι ήθελα; Απλά να καταλάβουμε πως δεν υπάρχει σημαντική και μη στιγμή που πρέπει ή όχι να καταγράφεται. Είμαι εδώ για να μοιράζομαι τις σκέψεις μου.
Αναπολώ τέτοιες εικόνες στο μυαλό συνέχεια. Ίσως ανόητο για έναν ενήλικα. Ίσως πάλι απαραίτητο.