Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

10 μήνες στο twitter. (Μέρος Δεύτερο - Ράτσες)

Μιας και λοιπόν γνωρίσαμε τα βασικά δομικά συστατικά ας μιλήσουμε για αυτό.
Τους τελευταίους μήνες μπορώ να πω πως η ελληνική κοινότητα του twitter μεγαλώνει με γεωμετρική πρόοδο. Κουνελομάνα λοιπόν.
Οπότε πλέον έχουν διαμορφωθεί ορισμένοι τύποι ανθρώπων σε αυτό.
Ας ξεκινήσουμε να μιλάμε για μερικούς.


Το βαθύ twitter. Είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία ατόμων. Έχει γίνει πολύς λόγος για αυτούς και συνεχίζει να απασχολεί. Βαθύ twitter θα μπορούσα να πω πως είναι συνήθως άτομα που δεν έχουν δικό τους άβαταρ (φωτογραφία προφίλ). Ο αριθμός των follower τους είναι υπερβολικά μεγαλύτερος απ ότι αυτός των following. Σπάνια απαντούν στα mention που θα τους κάνεις. Ίσως λίγο σνομπ. Ίσως λίγο αντικοινωνικοί. Ίσως λίγο σπαστικοί. Ίσως λίγο όλα μαζί.
Facebook=Twitter. Αυτή η κατηγορία βρίσκει κοινά τα δύο αυτά social network. Έχει πολλές καταβολές από την εποχή του hi5.
Greeklish. To twitter είναι ένα μέρος που σε μαθαίνει να σέβεσαι την γλώσσα σου και να γράφεις καθαρά Ελληνικά. Μερικοί δεν πρόκειται ποτέ να υπακούσουν στον άγραφο αυτόν κανόνα.
No lifers. Η ζωή τους είναι επικίνδυνα βαρετή.  Το να κοιτάς "χιόνια" στην τηλεόραση ίσως είναι πιο extreme. Θα τους δεις ή κολλημένους στο λάπτοπ ή με ένα iphone να βιάζεται από την αφή του όλη μέρα.
GreekLovers. To γκρικ καμάκι ζωντανά και απευθείας στις οθόνες σας. Δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο. Αναγκάζεσαι δημόσια να βλέπεις ποιος την πέφτει σε ποιόν. Προσωπικά έχουμε καταλάβει πολλά ζευγαράκια και one-night-stand σας.
Tichukana+pineis. Δεν έχουν tweets με σκέψεις. Θα δεις το προφίλ τους γεμάτο: "Ρίξτε μια ματιά σε αυτό το βίντεο -- Πάνος Κιάμος - Ολοκαίνουργιος".
Ήρθα,Είδα,Έγραψα;. Γιατί αν δεν κάνεις το twitter για να το παρατήσεις χωρίς κανένα tweet, τότε γιατί;

Λίγα από τα είδα που μπορεί να πετύχεις. Τα μάτια σου ανοιχτά. Το twitter παρά το ότι είναι απλό στη χρήση έχει πολύπλοκα και περίεργα μυαλά. 

10 μήνες στο twitter. (Μέρος γνωριμίας)

Είναι πλέον ο εθισμός μου. Λέγεται twitter. Ας το πάρουμε λίγο από την αρχή.
Twitter. Χμμ. Ένα site για του πιο minimal; Κάτι πολύ σοβαρό το οποίο εγώ δεν πλησιάζω; Τι είναι;


Πρώτη φορά το άκουσα κάπου στην τηλεόραση. Ήταν αρχές καλοκαιριού του 2009. Δεν ξέρω πως, αλλά δοκίμασα να φτιάξω ένα λογαριασμό. Τότε σίγουρα δεν λεγόμουν "EliasPage". Δεν καταλάβαινα καν πως λειτουργούσε, δεν μου φαινόταν χρήσιμο σε τίποτα. Με ακολούθησε τυχαία μια κοπέλα από το εξωτερικό. Αλλά και πάλι, δεν! Έτσι και αλλιώς ποια η σημασία ειδικά τότε που δεν είχε σχεδόν κανέναν Έλληνα. Με τον καιρό έφτανα με το ζόρι τους 30 followers.
Followers; Χμμ. Αυτό το είχα ξεκαθαρίσει από την αρχή. Δεν είχα το κόλλημα: "Α, είναι σαν τους φίλους στο facebook?". Άτομα που σε ακολουθούν. Πολύ απλό. Άτομα που θέλουν να βλέπουν στοιχεία που μοιράζεσαι μαζί τους. Άτομα που τους αρέσει (σήμερα δεν είμαι και τόσο σίγουρος), να διαβάζουν τα tweets σου.
Ο περιορισμός των 140 χαρακτήρων;  Φαντάσου να ακολουθείς 500 άτομα. Σκέψου ότι κάθε 20 δευτερόλεπτα μερικές ώρες της μέρας γράφει και κάποιος. Φαντάσου τώρα να έγραφε ο καθένας πολύ μεγαλύτερα κείμενα. Αυτό. Άλλωστε το twitter αυτό που προσφέρει είναι άμεσες και σύντομες πληροφορίες. Το πρόβλημα του μεγέθους λύνεται κοτσάροντας έναν σύνδεσμο με κείμενό σου ρε αγάπη! (τα πουλάκια άλλωστε δεν είναι παρλαπίπες. Ένα τσίου λένε)
Following. Αυτό έχει να κάνει με την δική σου κρίση. Το κουμπί του follow είναι κάτι τόσο εύκολο. Το πατάς και γεμίζεις πληροφορίες από την καθημερινότητα όποιου σε ενδιαφέρει.
Η επικοινωνία δε σταματά να υπάρχει στο twitter. Μπορείς να μιλήσεις με τον οποιοδήποτε δημόσια σε mention είτε προσωπικά σε dm.
Mention. Λειτουργεί όπως και η επισήμανση του facebook. Βάζεις ένα @ μπροστά από το ψευδώνυμο του ατόμου και γράφεις. Επίσης μπορείς να πατήσεις reply σε ένα tweet, ώστε να απαντήσεις.
DM. Άμεσα μηνύματα. Και αυτά με τον περιορισμό των χαρακτήρων. Είναι καλό κάποιες φορές να μη βλέπει ο κόσμος όλα αυτά που θες να πεις.
Hashtags. Αν βάλεις μπροστά από μια λέξη με λατινικούς χαρακτήρες μια δίεση (#) θα δημιουργήσεις ένα χασταγκ. Αυτό συνήθως είναι το θέμα του tweet σου ή κάτι τελείως άσχετο. Μπορείς να παίξεις με αυτά και να δημιουργήσεις κάτι για το οποίο θα μιλάνε όλοι.
Retweet. Ένα εργαλείο που βοηθά να δουν οι δικοί μας followers ένα tweet που έχει κάνει κάποιος άλλος και μας άρεσε. Με λίγα λόγια κάνουμε αναδημοσίευση ενός tweet. Το RT είναι ίσως ο πιο όμορφος τρόπος για να δεις άλλα άτομα που ενδιαφέρεσαι και να τα ακολουθήσεις.
Favorite. Όταν το πατήσεις σε κάποιο tweet αυτομάτως θα τοποθετηθεί στη λίστα των δικών σου αγαπημένων. Έπειτα μπορείς να το χεις για πάντα.

Το twitter μπορείς να το έχεις και στο κινητό σου. Είτε για όλα τα κινητά στο m.twitter.com, είτε από android συσκευή, είτε από iphone & ipad. Έτσι δε σταματάς να βρίσκεσαι σε επικοινωνία και να γράφεις για ότι συμβαίνει στους δρόμους. Αυτή άλλωστε δεν είναι και η ουσία;


Τίτλος; Δε χρειάζεται.

Ήταν χειμώνας, αλλά έμοιαζε περισσότερο με φθινόπωρο. Στο παρκάκι της γειτονιάς μου τα δένδρα είχαν ρίξει τα φύλλα τους κάτω. Ένας σωρός από αυτά ταξίδευαν όπου τα πήγαινε το σιγανό αεράκι. Είχε ξεσπάσει βροχή τη στιγμή εκείνη. Μόλις κατέβηκα από το λεωφορείο να πάω σπίτι. Δεν έβγαλα ομπρέλα. Παρά άκουγα το αγαπημένο μου τραγούδι και έμπαινα σε ρόλο πρωταγωνιστή. Να, σα να ήταν μπροστά μου μια κάμερα (α! και άλλη μία στα αριστερά) να με τραβάνε.
Μακάρι να ήσουν κι εσύ εκεί να μου κρατάς το χέρι και να μην είχε τελειωμό όλο αυτό, σκέφτηκα.
Έφτασα σπίτι. Έβγαλα τα ακουστικά από τα αφτιά μου και ξεκλείδωσα την πόρτα. Πρώτη δουλειά φυσικά να ανοίξω το λάπτοπ. Η μισή μου ζωή από εκεί περνά. Να και τώρα, από εδώ με διαβάζεις. Δεν είναι υπέροχο;
Εν πάση περιπτώσει, νομίζω ξέφυγα από το θέμα.
Θέμα; Μάλλον όχι. Το συγκεκριμένο κείμενο δεν έχει θέμα.
Είναι χαζό, το ξέρω. Μπορεί να σου φαίνεται γελοίο. Εμένα όμως αυτές οι ρομαντικές, μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας στιγμές, με κρατάνε ζωντανό.
Ξέρεις τι ήθελα; Απλά να καταλάβουμε πως δεν υπάρχει σημαντική και μη στιγμή που πρέπει ή όχι να καταγράφεται. Είμαι εδώ για να μοιράζομαι τις σκέψεις μου.
Αναπολώ τέτοιες εικόνες στο μυαλό συνέχεια. Ίσως ανόητο για έναν ενήλικα. Ίσως πάλι απαραίτητο.

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Ήρθα, πήρα, έφυγα.


Χμμμ.. πως να το περιγράψω;
Είναι αυτό που σε πιάνει όταν γνωρίζεις κάποιον, φασώνεστε/κάνετε σεξ και μετά δεν επικοινωνείτε.
Αν δε σου έχει τύχει, υπομονή, έρχεται και σε εσένα!

Ωραία. Γενικά οι απόψεις μου είναι αρκετά απελευθερωμένες θα λεγα.
Γνωρίζεις ένα άτομο. Σου αρέσει, του αρέσεις.
Δεν είναι ανάγκη να το πάτε κάπου σοβαρά.
Το θέμα όμως είναι να υπάρχει ειλικρίνεια από την αρχή.

Έστω ότι μετά από μερικά φιλιά και χάδια έρχεται κάτι περισσότερο. Δεν αρχίζεις να νιώθεις κάτι κάπου εκεί; Τώρα δεν θα κοιτάς πιο συχνά τι κινήσεις κάνει στα κοινωνικά δίκτυα; Δε θα θες να μιλάτε;
Θα θες.

Έστω τώρα ότι σου κόβει την επικοινωνία. Ναι, είναι μέσα msn και facebook και δεν μιλάει κανείς. Περίεργο ε; Δεν είναι "κάπως";
Μην ανησυχείς, συμβαίνει σε πολλούς. Είναι το λεγόμενο "ήρθα, είδα, έφυγα". Προχωράς απλά παρακάτω. Δεν έχεις να κάνεις κάτι. Ήταν αμοιβαίο. Τελείωσε. Δεν υπάρχει λάθος σε κάποια μεριά.

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Ένα ρομαντικό Σάββατο.


Πότε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες το μυαλό σου να αποτυπώνει όμορφες στιγμές στη μνήμη του;
Πότε ήταν η τελευταία φορά που πέρασες όμορφα;
Πότε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες μια σπίθα ρομαντισμού ανάμεσα στη φωτιά του άγχους και το κρύο φόβο για το αύριο;

Άμα σκεφτείς δεν λένε τυχαία "ζήσε τη στιγμή".
Το να αφήνεις να περνά η μέρα χωρίς ένα θετικό σημείο, χωρίς μια όμορφη εικόνα, χωρίς να έχεις μάθει/κάνει/δείξει κάτι παραπάνω, είναι σα να έχεις χάσει ένα μικρό κομματάκι από το παζλ της ζωής σου.
Μην αφήσεις πολλά κομμάτια όμως να πάνε χαμένα.
Η ζωή σου μπορεί να είναι τόσο ρομαντική, όσο μπορείς να την φανταστείς!
Έχεις ακούσει ποτέ τραγούδια που σου περνάνε όμορφα συναισθήματα;
Το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να βάλεις τα ακουστικά και να γεμίσεις την πόλη με ένα χαμόγελο και θετική διάθεση.
Είναι σίγουρο ότι όλο θα φανούν καλύτερα έτσι.
Το νιώθω επειδή μερικές φορές έχω την δύναμη και το κάνω κι εγώ.
Δοκίμασέ το απλά.
Χάνεις τίποτα;

Όταν περνάς άσχημα και βιώνεις δύσκολες καταστάσεις είναι σίγουρα πιο απολαυστική μια όμορφη ημέρα.
Λειτουργεί ακριβώς όπως και τα γλυκά. Αν τα τρως συνέχεια δε σου κάνουν εντύπωση.
Φαντάσου όμως να έτρωγες ένα την βδομάδα. Και αν..!

Ο ρομαντισμός είναι γύρω μας.
Μη φοβάσαι να εκφράσεις ελεύθερα τις απόψεις σου στον οποιονδήποτε.
Μη φοβάσαι εκείνους που δείχνουν δυνατότεροι. Στην πραγματικότητα έγιναν έτσι γιατί έχουν την ανάγκη να είναι "μπροστά από τα φώτα" αφού η ματαιοδοξία τους ήταν μεγαλύτερη και από τη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη.

Φόρα το χαμόγελο που τόσο σου πάει.
Δες με άλλη άποψη τα πράγματα.
Δημιούργησε την δική σου στάση απέναντι σε αυτά.
Δοκίμασε.
Ζήσε όμορφα τις εβδομάδες σου για να αγαπήσεις και ένα ρομαντικό Σάββατο!

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Ελευθερία (από Ζωή)





Το παρακάτω κείμενο αποτελεί εμπιστευτικό γράμμα το οποίο μου έδωσε μια φίλη μου (μου άρεσε και δεν έχει πρόβλημα να το μοιραστώ μαζί σας).

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...τι όμορφη λέξη και ακόμη πιο όμορφο το νόημά της. Είναι τόσο ωραίο να μπορείς να κάνεις όνειρα ελεύθερα, επιλογές ελεύθερα, να έχεις σκέψεις & ιδέες ελεύθερες.
Δε συζητώ για κάτι το υπερβολικό αλλά γι' αυτό που δικαιούμαι και μου ανήκει..ένα μικρό κομμάτι ελευθερίας. Να περνάνε τα χρόνια κι εγώ να έχω όμορφες αναμνήσεις απ' αυτά. Χωρίς ελευθερία όμως δεν έχεις αναμνήσεις και κυρίως δεν έχεις ωραίες στιγμές.
Βαρέθηκα να αναρωτιέμαι γιατί κάποιοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον που απλόχερα τους χαρίζει την ελευθερία και σε εμένα όχι. Εγώ δεν την αξίζω? Κάθε άνθρωπος την αξίζει αλλά εγώ θα πρέπει να αγωνιστώ για να την αποκτήσω. Θα πρέπει να κάνω ανθρώπους πέρα, να ξεκινήσω μια νέα ζωή.
Ναι, αυτό που χρειάζομαι είναι μια νέα ζωή.  Ζωή, γεμάτη αισιοδοξία, χαρά, ελευθερία, πραγματική αγάπη, φίλους, ανθρώπους που θα με αγαπάνε αλλά γι' αυτό που είμαι πραγματικά. Θέλω τόσο πολύ να εμπιστευτώ ανθρώπους, να πιστέψω σε αυτούς. Κυρίως θέλω να πιστέψω σε 'μένα. Θέλω να ζήσω.
Με την καταπίεση το μόνο που νοιώθω είναι να πνίγομαι..
Και έχω δύο επιλογές:
Ή να μείνω εδώ και να με πνίξουν ή να φύγω και επιτέλους να ζήσω.
Και στις δύο περιπτώσεις σε θέλω δίπλα μου..

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

||| Το χρυσό κλουβί |||

Είναι άσχημο να μη σε καταλαβαίνουν άτομα που πρέπει αναγκαστικά να ζήσεις μαζί τους.. Νιώθεις τόσο λάθος. Νιώθεις την απόρριψη από ένα δικό σου πρόσωπο. Νιώθεις πως είσαι αφύσικος. Νιώθεις... Αυτοί τι νιώθουν? Τι φοβούνται? Τι δεν ξέρουν? Τι σκέφτονται? Γιατί όλα είναι τόσο περίπλοκα?
Ώρες ώρες θα ήθελα να βρίσκομαι σε ένα νησί, με μια απέραντη γαλάζια παραλία.. με άτομα που μπορούν να συζητήσουν μαζί μου, που υπάρχει αποδοχή, που υπάρχει το στοιχείο της κατανόησης.
Σίγουρο είναι ένα πράγμα: Πρέπει να βρίσκουμε έναν τρόπο να βγαίνουμε από την καθημερινότητα που μας έχει επιβληθεί πλέον και να ζήσουμε κάποιες δικές μας στιγμές. Στιγμές που σε γεμίζουν νέες εμπειρίες, νέες σκέψεις, νέες προοπτικές.. Τα όρια του χρυσού κλουβιού σου μπορείς να τα επεκτείνεις μέχρι το άπειρο.. Αρκεί να το θες!

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Παραδέξου το.. κι εσύ έχεις φόβους...
Έχεις μυστικά που θες να παραμείνουν ως έχουν...
Φοβάμαι το σκοτάδι, τη μοναξιά...
Ίσως και την απόρριψη...
Την αποτυχία..

Είμαι ένα απλό παιδί...μα όχι ίδιο με όλα τα παιδιά της ηλικίας μου..
Αν δεν το πιστεύεις γνώρισέ με..
Όμως όταν μου μιλάς να με κοιτάς στα μάτια...
Να μην μου κρύψεις την αλήθεια...

Τη νύχτα που δε θα μπορείς να δεις αγγιξέ με..
Το αγνό σου άγγιγμα μόλις νιώσω θα καταλάβω ότι είσαι εσύ...
Θα γίνεις δική μου...
Θα νιώσεις το χτύπο της καρδιάς μου..
Θα τον ακούσεις και ας είναι στο τέρμα η μουσική..
Θα με ερωτευτείς και θα ζήσουμε μαζί σε ένα πύργο με 

έναν κήπο γεμάτο λουλούδια που θα φανερώνουν 
την ομορφιά της ψυχής σου..

Κι όμως..θα σε κλέψω και θα σε πάρω πάνω στο άσπρο άλογό μου..
Αν δεν το πιστεύεις κοίτα με στα μάτια και δες πόσο σε θέλω..
Δες την αλήθεια που σου φανερώνει η ψυχή μου..

Εγώ είμαι αυτός
και σκοπός της ζωής μου είναι να φωτίσω κάθε σκοτεινό σημείο..
Να χαρίσω χαρά και συγκίνηση..
Να δώσω νόημα σε αυτή...
Να σου δώσω όλο μου το είναι..

Σε θέλω δίπλα μου σε αυτό το ταξίδι...
Να δώσουμε χρώμα και να καλύψουμε το μαύρο..
Δίπλα μου για μια ζωή..

Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Τι δε λέμε ποτέ στο πρώτο ραντεβού..

Έχεις καεί πολλές φορές από το πρώτο ραντεβού?
Κάνεις κάτι λάθος και ποτέ δεν καταλαβαίνεις τι?
Ήρθε η ώρα να το πάρεις χαμπάρι!!

1. Η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά λένε. Πλύσου, ντύσου, στολίσου και βάλε και ένα κιλό κολόνια για καλό και για κακό.
2. Φέρσου φυσικά. Όχι εκφράσεις όπως: Το είδα στα μάτια σου είσαι το άλλο μου μισό, Κλέφτης ήταν ο πατέρας σου?, Κουράστηκες? Περπατούσες όλη μέρα στο μυαλό μου! #ΟΧΙ
3. Διάλεξε κάτι χαλαρό και ήπιο. Δε χρειάζεται να τον/την ακούς να σκούζει για να μιλήσετε για τα ζώδιά σας.
4. Ποτέ μην πεις ότι μόλις χώρισες.
5. Ποτέ μην πεις ότι ψαχνόσουν καιρό.
6. Ποτέ μην πεις ότι ψαχνόσουν γενικώς!
7. Μη δώσεις το πρώτο φιλί/σεξ γρήγορα: όσο πιο γρήγορα το δίνεις, τόσο πιο γρήγορα το(ν) παίρνεις!
8. Μη φορέσεις τα ίδια ρούχα στο 2ο ραντεβού! Ε όχι!
9. Μη μιλήσεις για πρώην, μαμάδες & μην ψωνιζεσαιιι!!
10. Κατά τα άλλα κάνε ότι θες! Εκτός απ' ότι σκέφτεσαι τώρα!!

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Facebook - Φωτογραφίες

Facebook: Ένα από τα πιο όμορφα site κοινωνικής συνεύρεσης! Μπορείς να κάνεις κι εσύ!
Είναι απλό: βάζεις τα στοιχεία σου (που μπορεί να τα δει ο κάθε άσχετος), παίρνεις την κάμερα της φίλη σου (ξέρεις εκείνη την επαγγελματική με τα 15mpx!!) και στήνεσαι με τις ώρες βάζοντάς την να σε τραβά φωτογραφίες ή δοκιμάζεις τη δική σου τέχνη. Αν είσαι κορίτσι συμβουλή: βάζεις ότι πιο σέξυ εσώρουχο έχεις (και προς θεού όχι εκείνο από τη λαϊκή!) και σουφρώνεις χειλάκια (σα ροφός ένα πράμα). Απαραίτητο επίσης είναι να φοράς γυαλιά (και ας έχεις κλείσει τα φώτα για να σε κάνει πιο γκλιτεράτη το φλάς) και τέλος να δείχνεις όσο πιο "παρε με κι εσυ" μπορείς! Αν είσαι αγόρι τώρα: βγάζεις τη μπλούζα, βάζεις το γυαλί το μουφο-ρειμπαν που πήρες από το περσινό πανηγύρι και φροντίζεις να σφίξεις την ΚΟΡΜΑΡΑ! τραβάς και κρατάς την πιο καγκούρικη (μη σε πούνε και αδερφή!).
Μόλις τραβήξουμε τη φωτογραφία την περνάμε φυσικά από 100 επεξεργασίες του picnik.
Την ανεβάζουμε στο facebook.
Από κάτω θα ακολουθήσουν σχόλια:
Στα κορίτσια
-po malakas emeina
-mo***ra moy esy! eisai gia trelo.............
-9ec na ta ftia3oume?
-9ea sis m :* <3<3<3
-Ah mwrh p***na! Tsokaro, e tsokaro!!
Στα αγόρια:
-axxxxx ti kouklooosss ^^ ^^ ^^ <3
-koukli mouuuu <3
-mmmmm ;)
-ela r file gamac!!!
-pio pl zele pethaineis!!
Εσύ φυσικά δεν απαντάς. Like σε μερικά σχόλια και πολύ του είναι! Δείξε Fb-φειμους!! Ζήσε ξανά εποχές hi5.
Και αποδοχή σε κάθε ράτσα που θα σε ενταρει!

Oρίστε και τα τέλεια παραδείγματα!!

Καλή επιτυχία!!! 

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Σωστό ή Λάθος? (Διαφορά = Προσωπικότητα)




Μένω σε ένα διαμέρισμα μόλις λίγων τετραγωνικών. Αυτό δεν έχει επηρεάσει και την σκέψη μου. Το μυαλό μου είναι πιο απελευθερωμένο από ποτέ και χωρίς κανένα περιορισμό. Όχι, αυτοί οι 4 τοίχοι δεν μπορούν και δεν θέλω να με επηρεάσουν ψυχολογικά. 
Έτσι μπόρεσα να σκεφτώ και κάτι ακόμη. Αφορμή ήταν το γράμμα μιας φίλης μου. Το είχε γράψει από το Φλεβάρη και το έδωσε σε εμένα, λέγοντάς μου ότι είμαι ο μόνος που μπορεί να το κατανοήσει.
Ε λοιπόν θα διαφωνήσω μαζί της. Από τα παρακάτω θα καταλάβεις το γιατί.
Πιστεύω πως πλέον όλοι μας έχουμε ως νέο δεδομένο το ότι δεν υπάρχει έννοια του εντελώς σωστού ή του εντελώς λάθους. Με το να ακολουθείς ακριβώς τα περπατημένα στη ζωή σου είναι σαν να ζεις για κάποιον άλλον που απλά σου επιβάλλει δικούς του κανόνες. Καλό είναι εμείς οι ίδιοι να έχουμε κριτική σκέψη ώστε να μην μένουμε αμέτοχοι στα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας. Καλό είναι να μην αφήνουμε τους άλλους να κρίνουν για εμάς.
Γεννήθηκα με ένα κύριο σκοπό: Να μάθω να συζώ με τους γύρω μου και να μπορώ να αποκτήσω δική μου προσωπικότητα, όχι αφομοιώνοντας  τις συνήθειες κάποιου αλλά δημιουργώντας κάτι που για εμένα είναι όμορφο. Κάτι που ΕΓΩ θα νιώθω άνετα. (αρκεί βέβαια να μην είναι αντίθετο και προκαλεί κακό σε κάποιον άλλο).
Να σου πω κάτι? Προτιμώ μια προσπάθεια συζήτησης από την συγκατάβαση! Ίσως κάποτε μερικά πράγματα αλλάξουν γύρω μας. Ίσως και όχι. Να χαμογελάς και να σκέφτεσαι πάντα αισιόδοξα!!

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Κοινά Όνειρα


Τι γίνεται όταν όλοι μας έχουμε ένα κοινό όνειρο? Προχωρά άραγε έτσι η δημιουργικότητα? Μήπως ένα τέτοιο "κοινό όνειρο" μας κάνει όλους μια μάζα? Μπορείς να το παραδεχθείς. Χθες ήσουν μπροστά σε ένα καθρέπτη και τραγούδαγες τις επιτυχίες του αγαπημένου σου καλλιτέχνη. Στα γενέθλια της φίλης σου έτυχε να φοράτε όλες το ίδιο χρώμα φορέματος. Όποτε βλέπεις Video Clips φαντάζεσαι πως θα ήταν να συμμετέχεις εσύ σε αυτό. Θες να σου πω κάτι? Είμαι μέσα κι εγώ σε αυτά τα άτομα. Σε αυτά που θέλουν να γίνουν μοντέλα, τραγουδιστές...celebrities! Τυχαίο? Δε νομίζω!

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Μια ευχή

Εύχομαι, η φετινή ανάσταση όσο και πιο μακριά αν μας πάει από την θρησκεία και τις παραδώσεις, τόσο κοντά να μας φέρει μεταξύ μας. Να έχουμε υγεία, καλή παρέα και κέφι για να δώσουμε όσα πιο πολλά μπορούμε κάνοντας τα όνειρά μας πραγματικότητα μαζί με τα άτομα που αξίζουν να είναι στη ζωή μας. Ας ξεχάσουμε τις κακίες και τους ανούσιους καυγάδες, ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε σε ένα "φιλικό" περιβάλλον. Από τα βάθη της καρδιάς μου, Χρόνια Πολλά σε όλους ανεξαιρέτως.

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Απλά θέλω να πω..

Δεν ξέρω τι με πιάνει ώρες ώρες και σκέφτομαι τόσο.. Όχι μόνο προσωπικά προβλήματα βγαλμένα από μια μικρή ζωή σαν την δική μου, αλλά για όλη την ανθρωπότητα. Με αυτή την ανάρτηση δεν θέλω να κουράσω με πολλά λόγια. Θα πω αυτά που έχω να πω όσο πιο λακωνικά γίνεται.

Βλέπω άτομα σε κρίση, άτομα στο κόσμο τους και κάθε είδους άτομα με διαφορετική σκέψη. Αυτή είναι η ουσία!! Να υπάρχει αυτό το διαφορετικό σαν τα κομμάτια του παζλ. Γίνεται έτσι μια ολοκληρωμένη εικόνα που έχει νόημα και ουσία ύπαρξης.
Σαφώς και δεν θέλω να επηρεάσω κάποιον με την άποψή μου αυτή και την πίστη μου στην αγάπη, στη συνεργασία και στη δημιουργικότητα.
Αυτό που θα ήθελα να βλέπω στον κόσμο είναι ένα όμορφο χαμόγελο, που να προέρχεται από την αγάπη και την αθωότητα που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Αγάπη, δημιουργικότητα, φαντασία, συνεργασία, υπομονή και επιμονή. Μια ζωή σε έναν ελεύθερο κόσμο, που σέβεται τα δικαιώματα και που το άτομο μπορεί να κινηθεί στα "επιτρεπτά" όρια (με την έννοια ότι το δικαίωμά σου σταματά εκεί που αρχίζει του άλλου). Δεν ξέρω τι άλλο να πω για να γίνω κατανοητός! Εύχομαι υπομονή και αισιοδοξία ώστε αυτό το όμορφο πράγμα να πλησιάσει κάποια στιγμή στην πραγματικότητα..

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Μου αρέσει τόσο πολύ να μαθαίνω τον κόσμο. Νιώθω κάθε μέρα ως μια ξεχωριστή εμπειρία, στην  διάρκεια της οποίας μαθαίνεις όλο και κάτι παραπάνω. Βλέπεις κάτι περισσότερο, κάτι διαφορετικό! Σίγουρα αγαπητέ αναγνώστη θα το έχεις νιώσει και εσύ. Αυτό το συναίσθημα της ευχαρίστησης όταν μαθαίνεις και κάτι άλλο. Όταν έρχεσαι σε επαφή με καινούργιους ανθρώπους που σου προσφέρουν ακριβώς αυτό: μια διαφορετική ιδεολογία -η οποία μπορεί να είναι εντελώς αντίθετη στα πιστεύω σου- αλλά νιώθεις πως βρήκες ακόμη ένα κομμάτι από το παζλ της ανθρώπινης σκέψης. Και όχι μόνο αυτό, επιπλέον νιώθεις συνεχώς και πιο απελευθερωμένος, έχεις μια "περισσότερο σφαιρική" άποψη. Κατά τη γνώμη μου είναι τόσο σημαντικό αυτό, το να μπορείς να καταλάβεις την οπτική γωνία από την οποία βλέπει ο άλλος τα πράγματα, χωρίς να χρειάζεται να ενσωματώσεις τις συγκεκριμένες απόψεις στις δικές σου.Γίνεσαι περισσότερο δεκτικός, δεν λογομαχείς και αισθάνεσαι άνετα με τα άτομα που συναναστρέφεσαι. Αυτά είχα να πω για σήμερα.