Έπιασα τον εαυτό μου ακόμη μια φορά ακούγοντας μουσική, καθισμένος στο λεωφορείο να σκέφτομαι εμάς. Τι ωραία που ήταν τότε. Σε συνδυάζω με τραγούδια. Τραγούδια έρωτα και τρέλας, τραγούδια φλερτ που μου φέρνουν στο μυαλό τόσα πολλά. Τραγούδια που φέρνουν εσένα στο μυαλό. Τραγούδια που με στιγματίζουν. Τραγούδια που παρόμοια δε θα ξαναβγούν. Τραγούδια που περιγράφουν την περίοδο που ήμουν μαζί σου, έστω για λίγο αλλά και την μετέπειτα. Πόνος, στεναχώρια και μια αίσθηση ότι κάτι λείπει πια. Βασικά ότι κάτι χάθηκε. Ότι κάτι έσβησε; Ίσως. Αλλά σκεφτόμουν να σου αφιερώσω ένα τραγούδι. Να σε βρω κάπου και να στο στείλω. Και ίσως να ξαναμιλούσαμε. Να ξαναγινόταν αυτό το κάτι. Εκείνη τη στιγμή όμως συνειδητοποίησα ότι η απόφαση ήταν κοινή, πως είχα κι εγώ λόγους να μην ξαναγυρίσω. Έτσι είναι αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου